بررسی معیار آستانۀ شدت برای تعقیب جنایات در دیوان کیفری بین المللی؛ با نگاهی بر دیگر دادگاه های بین المللی

یکی از مباحثی که توانسته است جایگاه درخور تأملی در دیوان کیفری بین المللی کسب کند، آستانۀ شدت مقرر در بند 1(د) مادۀ 17 اساسنامه است. این مفهوم از هنگام درج در اساسنامه تاکنون چالش هایی مانند نداشتن تعریف در اساسنامه و نبود معیارهایی برای تحقق آن را در پی داشته است. با توجه به اینکه آستانۀ شدت جزئی از مکانیسم قابلیت پذیرش است، وجود این ابهام ها می تواند در کارکرد و مشروعیت دیوان به عنوان اولین نهاد کیفری دائمی بین المللی اختلال ایجاد کند. از این رو، در نوشتارحاضر تلاش شده است با مطالعۀ مفهوم شدت در دادگا ه های کیفری بین المللی و به طور خاص آستانۀ شدت در دیوان، اجمال از این مفهوم برداشته شود. معیارهای این مفهوم و نقش آن در وضعیت های مطرح شده در دیوان نیز بررسی گردیده است. سرانجام، لزوم شفاف سازی در خصوص آستانۀ شدت با توجه به وجود ملاحظات سیاسی در برداشت از آن، به طور جدی احساس می شود.